Taboes doorbreken: podcast miskramen & zwangerschapsverlies
In deze podcast bespreek ik levenservaringen zoals miskramen, zwangerschapsafbreking, stilgeboorte, verlies van een kindje na de zwangerschap, die meer (dag)licht kunnen gebruiken; die vaak vermeden worden. Maar waar je wel benieuwd naar bent! En waar je misschien wel herkenning in wil.
Welkom bij ‘Podcast Taboe doorbreken over miskramen, stilgeboorte, zwangerschapsafbreking en het verlies van je kindje’
De eerste serie afleveringen van de postcast gaan over het krijgen van een miskraam, een stilgeboorte en het verlies van een kindje. Hoe ga je hiermee om als je dit overkomt? Hoe houd je hoop? Maar ook, wat als je slecht nieuws te horen krijgt tijdens een controle? Breek je de zwangerschap af wanneer dit nog kan of laat je het lot beslissen? Mijn gasten en ik praten open over onze ervaring, waarmee we andere hopen te steunen en te informeren. Luister nu deze openhartige podcast over miskramen, stilgeboorte, zwangerschapsverlies; het verlies van je kindje.
Wil je geen aflevering missen? Abonneer je dan op Spotify of Google Podcasts.
Bezoek je deze pagina op je mobiel? Dan zie je helaas niet overal de link bij de afleveringen staan. Om de afleveringen te beluisteren, kun je op bovenstaande linken klikken. (Ik hoop het probleem snel opgelost te hebben, excuus voor het ongemak)
#12 Hoe is het om in je laatste trimester van je zwangerschap je baby te verliezen en hoe kom je daar van bovenop?
Op 20 april liep Franka 35 jaar oud en 37 weken zwanger, in haar laatste trimester, nietsvermoedend de badkamer in en dacht: ‘Hé mijn vliezen breken.’ Wat ze niet wist, is dat het niet haar vliezen waren, maar dat haar placenta helemaal los scheurde. Ze verloor direct twee liter bloed en werd met een ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Daar zagen ze dat hun baby, dochter Amy, niet meer leefde.
Amy werd uiteindelijk door een keizersnede gehaald en door het fysieke herstel had Franka in eerste instantie geen tijd om het verlies van hun baby te verwerken; ze was immers aan het overleven. Hierdoor liep het rouwproces van haar man en Franka anders. Het voelde voor haar ‘Alsof ze nog met een trein erachteraan kwam’. Dat ze al een dochter genaamd Sophie had, zorgde ervoor dat Franka wel door moest gaan.
Daarnaast heeft Franka een echte ‘niet lullen, maar poetsen mentaliteit.’ Maar ander halfjaar later en drie miskramen verder, merkte ze, dat ze niet meer blij kon zijn voor andere zwangere vrouwen. Daardoor wist Franka dat het tijd werd om haar aandacht naar binnen te richten en daarmee haar rouwproces aan te gaan. Paardencoaching therapie kwam op haar pad en ze besloot hierin een opleiding te volgen.
In deze aflevering vertelt Franka over het verlies van baby Amy, maar ook wat paardencoaching therapie hierin voor haar betekent heeft, wat het nog steeds betekent (www.paardencoach.me) en hoe het voor haar was om weer in verwachting te zijn, dit keer van zoon Cas.
#11 Hoe gaat het proces wanneer je bij de 13 weken echo slecht nieuws te horen krijgt en kiest voor zwangerschapsafbreking?
Jill is 22 jaar oud en woont samen met haar vriend wanneer zij zwanger is van hun eerste kindje en slecht nieuws te horen krijgt bij de 13 weken echo. In eerste instantie lijkt alles goed te zijn totdat op het laatste moment nog een nekplooi meting wordt gehouden. Gewoonlijk is de meting niet dikker dan 3 milimeter, maar bij hun kindje is de verdikking wel 7,8 milimeter. Terwijl ze wachten op een vervolgafspraak in het ziekenhuis, hopen Jill en haar vriend dat de meting niet goed is uitgevoerd. Helaas is dat niet het geval waarop ze besluiten een vruchtwaterpunctie en een spoed NIPT te willen.
Ondertussen groeit Jills bruik verder en voelt ze hun dochtertje ook al bewegen. Na drie dagen komt de uitslag van de NIPT: Hun dochtertje heeft een geslachtschromosoom afwijking genaamd het Syndroom van Turner. De arts deelt hen het verdrietige nieuws mee dat hun dochtertje maar 1% kans heeft om levend geboren te worden. ‘Gaan we hopen en wachten op die ene procent?’ Vraagt Jill zich af? Dat zien ze niet zitten en besluiten zwangerschapsafbreking.
Benieuwd geworden naar het proces? Jill vertelt krachtig haar ervaring met het slechte nieuws bij de 13 weken echo, hoe haar bevalling door de zwangerschapsafbreking was, hoe ze afscheid hebben genomen van hun mooie dochtertje en hoe ze nu twee maanden verder in het rouwproces staat. Luister nu deze aflevering.
PS. Zet deze aflevering wat harder aan, want hij is met een nieuwe microfoon opgenomen waardoor ik het bereik ervan nog niet helemaal goed inschatte. Je hoort mij op een gegeven moment zachter in de opname. Mijn excuses!
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
#10 Hoe kan de nasleep van een of meerdere miskramen zijn en hoe zorg je daarin voor jezelf?
Wel eens van een missed abortion gehoord? Het overkwam Shiromi, 33 jaar en wensmoeder. Shiromi maakte het afgelopen jaar heel wat mee. Zo overkwam haar een miskraam, een missed abortion. Op de eerste echo zagen ze geen vruchtje. Verslagen gingen Shiromi en haar vriend weer naar huis. En wat zag ze er als een berg tegenop om berichtjes met ‘Hoe is het gegaan?’ te beantwoorden. Het liefst wilde Shiromi dan ook zo snel mogelijk lichamelijk en emotioneel door. Maar dat bleek niet te kunnen. Nadat ze pillen had genomen om de missed abortion op te wekken, bleek er bij de nacontrole nog wat restjes te zijn achtergebleven. Volgens de gyneacoloog zou dit vanzelf bij een eerste menstruatie weggaan.
Daarom was Shiromi met stomheid geslagen toen dit niet het geval was. De oplossing: een hysteroscopie. Tijdens een hysteroscopie onderzoek halen ze de laatste restjes weg. Hoe dit bij Shiromi ging, vertelt ze uitgebreid in deze aflevering. Daarnaast vertelt ze over haar tweede miskraam die volgde en de grote impact hiervan. Shiromi vertelt daarbij hoe ze weer in haar kracht kwam te staan en weer vol voor haar droom durft te gaan! Luister nu deze mooie, kwetsbare en informatieve podcast van Het taboe doorbreken rondom miskramen.
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
#9 Hoe werd 25 jaar geleden de keuze 'zwangerschapsafbreking' gemaakt en hoe kijkt Philip (55) hier nu op terug?
Het verlies van een kindje tijdens de zwangerschap is van alle tijden, maar hoe gingen ze er 25 jaar geleden mee om? En wat als je voor de zwangerschapsafbreking staat? En hoe kijkt Philip (55) vader van drie kinderen hier nu op terug?
Philip’s toenmalige vrouw, Hester, voelde tijdens haar zwangerschap dat er iets mis was. Hun zoon bleek het syndroom van Down te hebben waardoor ze in een rollercoaster terecht kwamen. Voor Philip was de keuze ‘zwangerschapsafbreking’ vrij snel duidelijk, maar hij ervaarde de keuze wel als een eenzaam proces. ‘Met vrienden en familie hadden we het er nauwelijks over. We kregen reacties als: Daar hoef je toch niet over na te denken? En: Blij dat ik niet in jouw schoenen sta.’ Daarentegen ervaarde ze wel steun toen de geboorte van hun zoon achter de rug was.
Het verdriet van Philip was groot en hij stopte het dan ook weg. Daarnaast vertelt hij: ‘Rouwen deden we afzonderlijk van elkaar.’ Hoe kijkt Philip nu 25 jaar later terug op deze periode en wat doet dit nu nog met hem? Luister deze aflevering van de podcast ‘Het taboe doorbreken rondom miskramen, stilgeboorte, zwangerschapsafbreking en het verlies van je kindje’ waarin Philip ons terugbrengt in de tijd en ook een belangrijke levensles meegeeft.
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
#8 Kan er uit het verdriet van een stilgeboorte en een miskraam ervaring ook wat moois ontstaan? (deel 2 met Hyun, een mannenperspectief)
Vandaag is het dan eindelijk de beurt aan Hyun (39 jaar), vader van Noé (4 jaar), om over zijn verlieservaring van de stilgeboorte/vroeggeboorte van zijn dochter Chloé bij 20 weken en de miskraam bij 10 weken te praten.
De eerste keer dat Hyun zijn kindje verloor, pinkte hij wat traantjes weg, nam twee weken rust en stortte zich daarna volop in het werk. Voor zijn gevoel had hij zijn les eruit geleerd: voorheen leefde hij uit zijn hoofd en nu meer vanuit gevoel. Maar een jaar later verloor hij wederom een kindje, Blanche, de miskraam bij tien weken. Ontzet en boosheid was wat Hyun voelde en dacht: ‘Ik heb mijn les toch al geleerd, waarom maak ik dit nog een keer mee?’
Door de stilgeboorte, vroeggeboorte, van Chloé was de zwangerschap van Blanche minder onbevangen. Maar nadat op de eerste echo het hartje had geklopt, was de hoop toegenomen. Toen het slecht nieuws van de miskraam volgde, kreeg Hyun meerdere steken in zijn hart en verhoogde zijn hartslag. Wederom had hij het druk met werk, maar hij wist door zijn lichamelijke reactie dat het zo niet langer kon.
Hij zocht hulp bij een therapeut en legde daar zijn vraag neer. Bij het antwoord kwam ook zijn adoptie ter sprake. Hyun was namelijk geadopteerd toen hij 18 maanden oud was. Benieuwd naar het gevonden antwoord en zijn proces? Luister dan nu de achtste aflevering van de podcast Het taboe doorbreken van miskramen, stilgeboorte en zwangerschapsverlies.
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
#7 Kan er uit het verdriet van een stilgeboorte en een miskraam ervaring ook wat moois ontstaan? (deel 1)
In deze zevende aflevering van de podcast ‘Het taboe doorbreken van miskramen, stilgeboorte, zwangerschapsafbreking en het verlies van je kindje’ gaat het allemaal even anders. Dit keer stel ik niet de vragen, maar Hyun Visser (mijn vriend). Dit geschiedde doordat Hyun alleen met mij een aflevering wilde opnemen om zijn verhaal te vertellen als hij eerst mij mocht interviewen.
Vandaar dat ik, moeder van een zoon (Noé, 4 jaar) en twee sterrenkindjes (Chloé, stilgeboorte bij 20 weken, en een miskraam bij 10 weken) je vandaag meeneem terug in de tijd. Want twee jaar geleden was daar ineens, vanuit het niets, een heftige pijnscheut in mijn buik. ‘Bandenpijn’ antwoordde Google en met deze wetenschap stapte ik mijn bed in. Niet wetende wat er midden in de nacht zou gebeuren.
Op dat moment was ik 20 weken zwanger en in die nacht werd onze dochter stilgeboren. Een intense tijd van rouw volgde. Maar na een jaar hadden we genoeg moed verzameld en werd ik even later weer zwanger. Helaas bleek deze zwangerschap van korte duur; we kregen een miskraam bij tien weken zwangerschap. Dit was wederom een enorme klap.
Nu een jaar later, geef ik antwoord op de vraag of er naast al het verdriet ook in het verlies een gouden sleutel te vinden is? In deze aflevering horen jullie meer over mijn ervaring met een stilgeboorte, maar ook of er voor mij in het verdriet iets moois verscholen zat. Klaar voor mijn verhaal? Luister nu deze aflevering! En houd de volgende aflevering in de gaten, want dan verschijnt Hyun’s verhaal.
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
#6 Wanneer ben je aan een nieuwe zwangerschap toe nadat je een miskraam, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, hebt gehad?
Ga je er weer gelijk voor of wacht je een aantal maanden af? Of misschien nog wel langer? En hoe weet je of je er weer klaar voor bent? Wat doet het ondertussen met je als je deze vragen krijgt: ‘Ben je al zover?’ en ‘Ga je alweer naar het ziekenhuis?’
In deze aflevering neemt Hannah ons mee en vertelt ze alles over haar ervaring met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Hannah is moeder van twee dochters, Reina (5), Brenne (3) en een sterrenkindje die alle met behulp van een ICSI traject ter wereld zijn gekomen. Omdat het verlangen naar een derde kindje groot was, startten Hannah en haar partner met een nieuw ICSI traject. Toen Hannah heftiger ongesteld bleek dan normaal, dachten ze dat de poging mislukt was. Toch deden ze tegen beter weten in de geplande zwangerschapstest waarop een vaag streepje tevoorschijn kwam. Hoe was dit mogelijk? En wat betekende een vaag streepje?
Het ziekenhuis adviseerde om een week later de test opnieuw te doen. En ja hoor, een week later, was er een dikke vette streep te zien! Hannah was zwanger! Anderhalve week lang genoot ze van haar zwangerschap om vervolgens vanuit het niets intense pijn in haar onderbuik te voelen. Het ziekenhuis dacht aan een gekantelde eierstok en Hannah kon onmiddellijk komen voor een echo. Maar op de echo was geen kindje te zien. Het bleek dat de embryo zich op de verkeerde plek ingenesteld had met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap tot gevolg. Daarmee ook een miskraam.
Veel tijd om erover na te denken was er niet, want Hannah moest geopereerd worden. Inmiddels zijn we een half jaar verder en is het gemis van haar sterrenkindje onderdeel van haar leven. Maar steeds vaker krijgt Hannah de vraag ‘Ben je alweer naar het ziekenhuis gegaan?’ Hoe is dit voor Hannah? En hoe reageert ze hierop? Hannah heeft een heel duidelijk beeld over wanneer ze er weer aan toe is. Zo wil ze zich sterk genoeg voelen om het ziekenhuis met alle herinneringen weer binnen te kunnen lopen. Benieuwd naar hoe ze hier nog meer over denkt? En mee omgaat? Luister nu deze aflevering!
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
#5 Hoe laat je je kinderwens los terwijl je zo verlangt
naar een kindje en elke poging mislukt? En kan dat
eigenlijk wel?
‘Laat het los, dan komt het vanzelf goed.’ Dit is het advies dat je te horen krijgt als je een kindje wil en elke maand voorbij kruipt zonder het gewilde plusje. Maar hoe laat je het dan los? En is dat wel haalbaar? Want als dat zo gemakkelijk zou gaan, dan zou toch iedere vrouw dat onmiddellijk doen?
Zo ook voor Cheraldine, moeder van twee dochters, Ted (7) en To (1). Ze wilde niets liever dan een tweede kindje. En elke maand hield Cheraldine haar lichaam nauwkeuring in de gaten: Waren daar gevoelige borsten? Was dit een innestelingsbloeding? Voor de zekerheid toch maar even testen. Maar hoe hard Cheraldine ook haar best deed, na een jaar proberen bleef een zwangerschap uit. Daarop zetten Cheraldine en haar man de stap naar het ziekenhuis. Bij beide bleek er niets aan de hand te zijn. Wel mochten ze een tijdje later starten met IUI. Maar na elke IUI poging brokkelde bij Cheraldine het vertrouwen in haar lichaam verder af en nam de frustratie toe.
Toen ze zes IUI pogingen verder waren, rekten ze de grens nog wat meer op en begonnen aan IVF. Ondertussen kreeg Cheraldine regelmatig het advies ‘Laat het los. Ga wat leuks doen. Ga op vakantie.’ Maar overal waar ze heen ging, liep haar kinderwens met haar mee. Daarnaast merkte Cheraldine dat ze het proces nauwelijks deelde met vrienden. Bang dat ze zouden denken: ‘Daar heb je haar weer met haar verhaal’. Toen de tweede IVF poging ook mislukte, was de grens bereikt. Ondanks dat ze bijna de veertig aantikte, stopte ze met de ziekenhuisbehandelingen. Liet Cheraldine het toen los? Want een wonder gebeurde: Cheraldine raakte zwanger van To! Luister nu deze aflevering en kom erachter!
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
#4 Hoe verloopt het krijgen van een miskraam
en wat doet dit emotioneel en fysiek met je? (deel 2
Angelo & Maicke)
Maicke (32) en Angelo (34) wisten één ding zeker: wanneer ze alles voor elkaar zouden hebben, zouden ze samen een gezin starten. Maar het leven valt niet in alles te plannen; Maicke had endometriose en kreeg meerdere miskramen. Samen gaan ze met mij in gesprek en geven je inzicht hoe zij samen dit proces zijn aangegaan.
‘We did it!’ Zeiden Angelo (34) en Maicke (32) tegen elkaar toen ze zwanger bleek en wel van een tweeling! Een onzekere periode van meerdere echo’s volgde, voordat het stel definitief slecht nieuws kreeg; de tweeling had zich niet verder ontwikkeld. De verwerking startte en ondertussen deden ze een nieuwe poging. Na een eerste goede echo tijdens Corona tijd waarbij Angelo niet mee mocht de kamer in, viel bij de tweede echo ‘de wereld onder hun voeten vandaan.’
Wat doet het krijgen van meerdere miskramen met Maicke en Angelo? En hoe zijn ze er samen doorheen gekomen? In deze aflevering ga ik met hen beide in gesprek, waarbij zij hun ervaring delen en meerdere tips geven. Eén daarvan blijkt echt hun kracht: ‘Kies bewust momenten om er samen over te hebben.’ Daarnaast hebben ze nog een gouden tip hoe je het onderwerp miskraam bespreekbaar maakt. Momenteel is Maicke 20 weken zwanger en groeit hun vertrouwen met iedere week.
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
#3 Hoe verloopt het krijgen van een miskraam
en wat doet dit emotioneel en fysiek met je? (deel 1)
Denk jij bij het krijgen van een miskraam ook aan het afstoten van een vruchtje, een bloeding en door naar de volgende ronde? Vaak gebeurt er zoveel meer. Hoe gaat het proces van een miskraam? En wat doet dit met je? Marjolein is mijn eerste gast die hier op inzoomt.
Is een bloeding tijdens het eerste semester van je zwangerschap een waarschuwing dat je een miskraam krijgt? Het kan, maar het hoeft niet. Wanneer het je overkomt, schrik je je wezenloos en neemt de onzekerheid het over: ‘Is het mis?’ ‘Leeft het nog?’ Dit gebeurde Marjolein, een echte jongensmama van 2, tijdens het stofzuigen bij zes weken zwangerschap.
Maar op de echo bleek er niets aan de hand. Er was zelfs een logische verklaring voor. Marjolein had daarvoor baarmoederhalskanker gekregen, waardoor haar baarmoederhals ingekort was. Gerustgesteld vertrok Marjolein naar huis, want er zou bij 12 weken een oplossing komen. Een tijdje later, bij 8 weken zwangerschap, spatte haar droom alsnog uit elkaar, een miskraam. En toen begon haar proces. Luister nu deze aflevering!
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
2# Slecht nieuws bij de 20 weken echo: hoe kom je
tot de keuze 'zwangerschapsafbreking'?
Wat voor keuze zou jij maken: zwangerschapsafbreking of laat je het ‘lot’ beslissen? Slecht nieuws overkwam Eefje bij de 20 weken echo, ze is moeder van drie kinderen en haar oudste zoon Luuk is stilgeboren. In deze aflevering vertelt Eefje over deze periode en welke belissing zij nam.
Krijg je een meisje of een jongen? Is het eerste waar vele aan denken bij de 20 weken echo. Maar wat als je bij de eerste echo het hartje ziet kloppen, je de ‘gevarenzone van de drie maanden periode van een miskraam‘ voorbij bent en je de baby misschien al via ‘plopjes’ voelt bewegen en je op weg bent naar de 20 weken echo? Waarschijnlijk ga je er grotendeels vanuit dat alles goed is. Het kleine stemmetje in je achterhoofd die zegt: ‘Wat als het niet goed is?’ druk je steeds weg.
Maar dan wordt het stil in de echokamer… en krijg je het slechte nieuws. Dit overkwam Eefje bij haar eerste zwangerschap van zoontje Luuk. Luuk bleek een hartafwijking te hebben, maar wat precies de gevolgen zouden zijn, konden ze niet met zekerheid zeggen. Wat doe je dan? Breek je de zwangerschap af of laat je het ‘lot’ beslissen? Eefje neemt je mee in haar reis en geeft antwoord op de vraag: Hoe maak je de keuze voor ‘zwangerschapsafbreking‘? Luister nu deze aflevering.
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
1# Hoop na meerdere miskramen en verlies baby
Hoe houd je na meerdere miskramen en het verlies van je baby hoop op het krijgen van een gezond kindje? Ruth is moeder van drie kinderen en weet hier alles van.
Soms lijkt het alsof iedereen gemakkelijk zwanger raakt en een gezond kindje krijgt, maar helaas is dit niet voor iedereen weggegelegd. De wens, het zwanger worden en een gezond kindje op de wereld zetten, kan een hobbbelige weg zijn met o.a. frustratie, verdriet, afscheid en eenzaamheid.
Miskramen en babysterfte komen voor, maar ‘we’ praten er liever niet over. In deze aflevering gaan we er wel dieper op in, want hoe houd je hoop en hoe ga je met het verlies om? Ook wanneer je dochter van een maand oud sterft? Vandaag spreek ik met Ruth. Ruth maakte zes miskramen mee, verloor haar baby en is ook moeder van twee gezonde kinderen. Openlijk vertelt ze haar verhaal en geeft ze antwoord op de vraag ‘Hoe houd je hoop op een kind?’ Hoor meer in deze aflevering.
Wil je hulp bij de verwerking van het verlies van je kindje? Of wil je meer weten over mij, Gina Spierenburg?
